Rak pęcherza moczowego jest siódmym najczęściej rozpoznawanym nowotworem w populacji mężczyzn na świecie i dziesiątym w przypadku obu płci. Światowy standaryzowany wskaźnik zapadalności (na 100 000 osób/rok) wynosi 9,5 dla mężczyzn i 2,4 dla kobiet. W Unii Europejskiej standaryzowany współczynnik zapadalności wynosi 20 dla mężczyzn i 4,6 dla kobiet.
Na całym świecie standaryzowany wskaźnik śmiertelności BC (na 100 000 osób/lat) wyniósł 3,3 dla mężczyzn w porównaniu do 0,86 dla kobiet. Zachorowalność na raka pęcherza moczowego i wskaźniki śmiertelności różnią się w poszczególnych krajach ze względu na różnice w czynnikach ryzyka, metodach wykrywania i diagnostyki oraz dostępności do leczenia.
Około 75% pacjentów z rakiem pęcherza ma chorobę ograniczoną do błony śluzowej pęcherza (stadium Ta, CIS) lub błony podśluzowej (stadium T1); u młodszych pacjentów (< 40 lat) odsetek ten jest jeszcze wyższy. Pacjenci ci mają wysoką częstość występowania ze względu na długotrwałe przeżycie w wielu przypadkach i mniejsze ryzyko zgonu z powodu raka w porównaniu z guzami bardziej zaawansowanymi.
Etiologia
Palenie tytoniu jest najważniejszym czynnikiem ryzyka raka pęcherza moczowego, co stanowi około 50% przypadków. Ryzyko to wzrasta wraz z czasem i intensywnością palenia. Ryzyko związane z papierosami elektronicznymi nie zostało dotychczas odpowiednio ocenione; jednak kancerogeny zostały zidentyfikowane w moczu. Ekspozycja środowiskowa na dym tytoniowy jest również związana ze zwiększonym ryzykiem raka pęcherza mocozwego. Dym tytoniowy zawiera aminy aromatyczne i wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne, które są wydalane przez nerki.
Narażenie zawodowe na aminy aromatyczne, wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne i chlorowane węglowodory to drugi najważniejszy czynnik ryzyka dla raka pęcherza mocozwego, stanowiący około 10% wszystkich przypadków. Ten rodzaj narażenia zawodowego występuje głównie w zakładach przemysłowych przetwarzających farby, barwniki, metale i produkty naftowe.
Chociaż historia rodzinna wydaje się mieć niewielki wpływ i do tej pory nie wykazano żadnego jawnego znaczenia jakiejkolwiek zmienności genetycznej dla raka pęcherza moczowego; predyspozycje genetyczne mają wpływ na częstość występowania tego rodzaju raka.
Do pozostałych czynników ryzyka należą też narażenie na arsen w wodzie pitnej i używanie trwałych farb do włosów.
Nawyki żywieniowe wydają się mieć ograniczony wpływ, ostatnio sugerowano ochronne działanie flawonoidów – dieta śródziemnomorska, charakteryzująca się wysokim spożyciem warzyw i tłuszczów nienasyconych (oliwa z oliwek) oraz umiarkowanym spożyciem białka, powiązano z obniżeniem ryzyka rozwoju raka.
Objawy raka pęcherza moczowego
Krwiomocz jest najczęstszym objawem nowotworów układu moczowego w tym raka pęcherza moczowego. Stwierdzono, że (widoczny) makroskopowy krwiomocz jest związany z wyższym stadium choroby w porównaniu z krwinkomoczem (krwiomocz niewidoczny). Raka in situ można podejrzewać u pacjentów z podrażnieniowymi objawami z dolnych dróg moczowych.
Diagnostyka i leczenie
Podstawowe metody służące do rozpoznania nowotworów układu moczowego to wywiad i badanie fizykalne. Bardzo przydatnym narzędziem jest badanie USG, które w razie wątpliwości musi być rozszerzone o badanie tomografii komputerowej. W razie wątpliwości wykonujemy także badanie cytologii osadu moczu oraz badanie uretrocystoskopii i ureterorenoskopii.
Leczenie raka pęcherza moczowego zależy od stopnia zaawansowania choroby, ale najczęściej obejmuje chirurgię, chemioterapię lub radioterapię. W przypadku raka pęcherza moczowego wczesnego stadium, operacja może być jedynym potrzebnym leczeniem. Chirurgia polega na usunięciu zmienionego chorobowo obszaru pęcherza moczowego. W niektórych przypadkach konieczne może być usunięcie całego pęcherza moczowego.
Jeśli rak jest w późniejszym stadium, może być konieczne zastosowanie chemioterapii lub radioterapii w celu zmniejszenia rozmiaru guza przed chirurgicznym usunięciem pęcherza moczowego. W niektórych przypadkach chemioterapia lub radioterapia mogą być stosowane jako jedyne leczenie, jeśli pacjent nie kwalifikuje się do operacji.
Po usunięciu pęcherza moczowego konieczne jest zastosowanie techniki zwaną rekonstrukcją pęcherza moczowego, która ma na celu odtworzenie funkcji pęcherza moczowego. Możliwe są różne opcje, w tym tworzenie nowego pęcherza z fragmentów jelita, przeszczepienie pęcherza moczowego lub stworzenie przetoki, która umożliwia odprowadzanie moczu z organizmu.
Leczenie raka pęcherza moczowego jest skomplikowanym procesem, który wymaga indywidualnego podejścia do każdego pacjenta. Ważne jest, aby pacjenci regularnie uczestniczyli w kontroli urologicznej i stosowali zalecenia lekarza, aby zapobiec nawrotom choroby.
Zapraszamy na konsultacje urologiczne celem wczesnego wykrycia i leczenia nowotworów układu moczowego
Zapraszamy do URMED Medical Center – doświadczenie specjalistów urologów i najwyższej klasy aparatura USG są gwarantem trafnej diagnozy i efektywnego leczenia.
